واقعیت افزوده یا AR (Augmented Reality) و واقعیت مجازی یا VR (Virtual Reality) دو مفهوم نزدیک به هم هستند که درک ما را از جهان و واقعیت تغییر داده‌اند. با وجود نزدیکی این دو مفهوم به یکدیگر، نباید آنها را با هم اشتباه گرفت. ترکیب هم‌زمان دنیای واقعی و تصاویر مجازی مفهوم واقعیت افزوده یا AR را شکل می‌دهد. از طرف دیگر واقعیت مجازی یا VR به ایجاد یک محیط مجازی در برابر کاربر و ایجاد امکان تعامل کاربر و محیط براساس حرکت سر و بدن او گفته می‌شود.
هم واقعیت افزوده و هم واقعیت مجازی مبتنی بر استفاده از تصاویر تولید شده توسط رایانه هستند. اما باید دقت کرد که برخلاف واقعیت مجازی که تمام عناصر درک شده توسط کاربر به وسیله‌ی رایانه ایجاد شده اند، در واقعیت افزوده بخشی از اطلاعات ارائه شده به کاربر در دنیای واقعی وجود دارند و بخشی توسط رایانه تولید می‌شوند.
نکته‌ی مهم در استفاده از این دو فناوری، توجه به این ویژگی است که استفاده از فناوری واقعیت مجازی نیازمند استفاده از گجت‌ها و ابزارهای خاص مانند هدست‌های واقعیت مجازی است. اما در مقابل می‌توان با به کارگیری ابزارهای ساده تری مانند اپلیکیشن‌ها و نرم افزارها از واقعیت افزوده بهره برد.
در نسل‌های قبلی فناوری واقعیت مجازی، مشاهده‌ی محتوا از طریق قرار گرفتن یک تلفن هوشمند در برابر هدست صورت می گرفت. اما در نسل های جدید‌تر، واقعیت مجازی توسط رایانه ها تولید شده و به واسطه‌ی هدست به نمایش درمی‌آید.
به طور معمول واقعیت‌های افزوده‌ی استفاده شده در اپلیکیشن‌ها یا مبتنی بر مکان است یا مبتنی بر بدن و یا مبتنی بر الگو.
ویراطرح با توجه به نیازهای شما و کاربرانتان، در استفاده ی مناسب و کارا از این فناوری ها همراهیتان می‌کند.